چرا پولدارها دیرتر با زندگی خداحافظی می كنند؟
به گزارش فاما كیش برنا نوشت: بنابر پژوهشی كه سال 2018 محققان دانشكده امپریال لندن انجام دادند، اختلاف نرخ طول عمر بین مرفه ترین و محروم ترین اعضای جامعه انگلستان به حدود ۱۰ سال رسیده است. طبق این گزارش محققان، میزان طول عمر زنان در محروم ترین جوامع انگلستان در سال ۲۰۱۶، ۷۸.۸ سال بوده در حالیكه این رقم در مرفه ترین گروه ها ۸۶.۷ سال بوده است. در مورد مردان، طول عمر فقیرترین قشر ۷۴.۰ سال و طول عمر ثروتمندترین ۸۳.۸ سال بوده است.
اینكه پولدار بودن را فقط توان مالی بدانیم، گرفتار تقلیل گرایی شده ایم، چونكه دیگر پول فقط اسكناس هایی كه روی هم طبق می شوند نیست. با پول می توان مسكن عالی، تفریحات بهتر، باكیفیت ترین امكانات بهداشتی، آموزشی و محیطی را خرید. در كنار تمام این موارد داشتن رفاه اقتصادی سبب می شود كه خیلی از استرس های روزمره هم كم شوند. در نهایت چنین می شود كه پولدارها دیرتر می میرند. این مسئله فقط مختص به كشور ما نیست در سایر كشورها هم شرایط به همین صورت است، بنابر پژوهشی كه سال 2018 محققان دانشكده امپریال لندن انجام دادند، اختلاف نرخ طول عمر بین مرفه ترین و محروم ترین اعضای جامعه انگلستان به حدود ۱۰ سال رسیده است. طبق این گزارش محققان، میزان طول عمر زنان در محروم ترین جوامع انگلستان در سال ۲۰۱۶، ۷۸.۸ سال بوده در حالیكه این رقم در مرفه ترین گروه ها ۸۶.۷ سال بوده است. در مورد مردان، طول عمر فقیرترین قشر ۷۴.۰ سال و طول عمر ثروتمندترین ۸۳.۸ سال بوده است. بنابراین، طبقه ای كه در بدو تولد در آن متولد می شویم نقش زیادی در امید به زندگی ما دارد. در واكاوی این مسئله با یك جامعه شناس گفت و گویی داشتیم كه در ادامه می خوانید: زهره توكلی، جامعه شناس، در مورد اینكه چرا طبقات بالای جامعه عمر طولانی تری دارند به برنا می گوید: «طبقات بالای جامعه و كسانی كه منابع مالی، اقتصادی و قدرت را در دست دارند، می توانند جامعه را بنابر منافع خودشان شكل دهند، در عین حال این گروه ها می توانند دانش را در اختیار خود در بیاورند. میشل فوكو، جامعه شناسی است كه در این زمینه اعتقاد دارد كه دانش منبع قدرت است. در گذشته یك سری تصورات وجود داشتند در خصوص اینكه ثروت خوشبختی و سلامت نمی آورد، اما این تصور هم اكنون منقلب شده است. هم اكنون كسانی می توانند از پیشرفت های روز افزون دانش در همه زمینه بهره ببرده اند كه منابع مالی را در اختیار گرفته اند. سلامت این افراد تضمین شده تر است، چون در همه حوزه های پیشگیری و درمان به منابع بیشتری دسترسی دارند.» وی با اشاره به اینكه منبع مالی، سلامت و رفاه بیشتر را با خودش به همراه دارد. ادامه می دهد: «دانش در جامعه مدرن هم یك منبع پولی است كه قدرت اقتصادی می آورد، و هم در ازای پول خرید و فروش می شود و از این طریق در اختیار كسانی قرار می گیرد امكان استفاده از آنرا داشته باشند. قشری از جامعه كه توان مالی دارند می توانند به جراحی ها، پیوندها و امكانات مختلفی كه وجود دارند، دسترسی پیدا كنند.» توكلی با بیان اینكه، می توان این شرایط را در مقایسه كشورهای فقیر و غنی هم مشاهده كرد، می افزاید: «برای نمونه كشور فقیری مانند هند منبع كار ارزان و سپربلای صدمه هایی است كه از كشورهای دیگر به سمتش می آیند. صنایع پرخطری كه مقرر است محصول نهایی آنها به كشورهای ثروتمند منتقل شود در كشورهای جهان سوم راه اندازی می شوند، و همین سبب می شود كه صدمه این صنایع به مردم ساكن در كشورهای جهان سوم برسد. تبعید صنایع بیماری زا به كشورهای جهان سوم سبب می شود كه انواع صدمه ها به سلامت ساكنان آنجا وارد شود. مورد دیگری كه در این كشورها سلامت افراد را تهدید می كند تن دادن آنها به كارهای خطرناك می باشد، تنها به این علت كه درآمد كافی برای گذران زندگی شان را ندارند.» توكلی با اشاره به اینكه، این چرخه دائم بازتولید می شود و فاصله فقیر و غنی مدام بیشتر می شود، می گوید: «در حال حاضر این فاصله به حدی تشدید شده است كه این سوءتفاهم را در ذهن كشورهای پیشرفته بوجود آورده است كه جهان سومی ها از لحاظ ذهنی عقب افتاده هستند و هوش و عقل بالایی ندارند. این در شرایطی است كه آنها از این نكته غفلت می كنند كه معلولیت ها و كمبودهای ذهنی ای كه در جهان سوم وجود دارند، معلول شرایطی هستند كه مردم این كشورها در آن زندگی می كنند. عوارض این شرایط به نسل های بعدی هم منتقل می شود و این چرخه همچنان ادامه پیدا می كند. آلودگی های محیط زیستی در این كشورها به افرادی هم كه هنوز به دنیا نیامده اند، صدمه می رسانند.» او در آخر تاكید می كند: «این مسئله حتی در عرصه بین المللی هم صادق است، و كار به جایی رسیده كه حریم امنی برای پناه بردن وجود ندارد و همه در خطر هستند. آمریكا به حدی منابع مالی دنیا را به كنترل خود درآورده است كه می تواند بدون كنترل فیزیكی مستقیم افراد بر آنها اعمال قدرت كند. قطع منابع مالی سبب می شود افراد، شخصیت ها و كشورها در چنبره ی این چرخه ناسالم تولید به نفع كشورهای ثروتمند و به خصوص آمریكا بمانند. هم اكنون آزادی خواستار دنیا جایی برای فرار دارند، چونكه همه جا زیر سلطه تحریم های آمریكا قرار دارند.» 2323
این مطلب فاما کیش را پسندیدید؟
(2)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب